شعرهایی زیبا

شعرهایی زیبا

 نیا نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست

دو صد ترانه به لبها یکی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس که در زلال دلی
هزار آینه نقش و یکی ز خال تو نیست

نیا نیا گل نرگس تو را به خاک بقیع
که شهر ما نه مُهیای گامهای تو نیست

نیا نیا گل نرگس به آسمان سوگند
قسم به نام و نهادت دلی برای تو نیست

نیا نیا گل نرگس ز رنجمان تو مکاه
کسی ز خلق و خلائق فدای راه تو نیست

نیا نیا گل نرگس بدان و آگه باش
که جای سجده گه ِ ما هنوز مال تو نیست

نیا نیا گل نرگس که چون علی تنها
به فجر صبح ظهورت کسی کنار تو نیست

نیا نیا گل نرگس به مجلس ندبه
که ندبه ، ندبه خرقه است و پایگاه تو نیست

نیا نیا گل نرگس دعای عهد کجاست؟
نه این نماز جماعت به اقتدای تو نیست

 نیا نیا گل نرگس به جان تشنه عشق
دعا دعای ظهور است ولی برای تو نیست

 نیا نیا گل نرگس سقیفه ها برپاست
ردای سبز خلافت ولی برای تو نیست

 نیا نیا گل نرگس به مادرت زهرا
کسی برای شهادت به کربلای تو نیست

نیا نیا گل نرگس نیا به دعوت ما
هزار نامه کوفی یکی برای تو نیست

 نیا نیا گل نرگس فدا شوی مولا
برای عصر عجیبی که خواستار تو نیست

********************************

 

يک شبي مجنون نمازش را شکست        بي وضو در کوچه ليلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود         فارغ از جام الستش کرده بود

سجده اي زد بر لب درگاه او                       پُر ز ليلا شد دل پر آه او

گفت يا رب از چه خوارم کرده اي              بر صليب عشق دارم کرده ای

جام ليلا را به دستم داده اي                        وندر اين بازي شکستم داده ای

نيشتر عشقش به جانم مي زني                     دردم از ليلاست آنم مي زني

خسته ام زين عشق،دل خونم نکن              من که مجنونم تو مجنونم نکن

مرد اين بازيچه ديگر نيستم                          اين تو و ليلاي تو... من نيستم

گفت اي ديوانه ليلايت منم                           در رگ پنهان و پيدايت منم

سالها با جور ليلا ساختي                              من کنارت بودم و نشناختي

عشق ليلا در دلت انداختم                          صد قمار عشق يکجا باختم 

کردمت آواره صحرا نشد                           گفتم عا قل مي شوي اما نشد

سوختم در حسرت يک يا ربت                     غير ليلا بر نيامد از لبت

روز و شب او را صدا کردي ولي                ديدم امشب با مني گفتم بلي

مطمئن بودم به من سر مي زني                در حريم خانه ام در مي زني

حال اين ليلا که خوارت کرده بود          درس عشقش بي قرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم                   صد چو ليلا کشته در راهت کنم

 

 

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامد * چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی

 

 

 

خلیل آتشین سخن ، تبر به دوش بت شکن * خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

 

 

 

برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه   * ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی

 

 

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام         *  دوبار صبح ، ظهر نه غروب شد نیامدی

 

 




:: موضوعات مرتبط: دانستنیها , ,
:: برچسب‌ها: شعر ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : هومن
تاریخ : جمعه 11 فروردين 1391
مطالب مرتبط با این پست